Selux

Yunan­lı­la­rın 2600 yıl önce demir dök­tüğü ve ​“Mas­sa­lia” kolo­ni­sini kur­duğu yer, şim­di­lerde yapı­lan yeni­leme çalış­ma­ları saye­sinde, davet­kar bir kent­sel mekan haline geldi. Peyzaj mimarı Michel Des­vigne, Foster + Part­ners / Tang­ram Mimar­lık ekip­leri bir­likte hare­ket ederek, 100.000 met­re­ka­re­lik alanı tama­men yeni­den tasar­ladı. Bir zaman­lar eski bir liman olan, son­ra­ları çok şeritli büyük bir trafik kav­şa­ğına dönü­şen bölge, her­hangi bir eğlence nok­tası içer­me­di­ğin­den insan­ları hiçbir şekilde cez­bet­mi­yordu. Liman çev­re­sini halka şek­linde dönen yol geri çekildi, rıhtım alanı yaya yürü­yüşü ve etkin­lik­ler için geniş bir mey­dana dönüş­tü­rüldü ve alana iler­le­yen güneş anla­mına gelen ​“Omb­ri­ere” adın­daki moder­nist bir yapı eklendi. Londra mer­kezli Foster + Part­ners Mimar­lık şir­ke­ti­nin tasa­rım baş­kanı Spen­cer de Gray, pro­jeyi, ​“büyük bir alanda sahne ve etkin­lik­le­rin, mağaza ve fes­ti­val­le­rin key­fini tekrar çıkar­ma­ları için Mar­silya hal­kına bir dave­tiye” olarak tanım­lı­yor.

Yann Ker­salé tara­fın­dan geliş­ti­ri­len aydın­latma kon­septi alana yeni bir boyut kattı. On yedi adet 16.5 metre ve sekiz adet 23.5 metre yük­sek­li­ğin­deki özel tasa­rım Olivio direk üstü arma­tür­ler alana bir kimlik katar­ken, aynı zamanda suyun hemen kena­rına kadar geniş bir kordon ala­nını aydın­la­tı­yor. Çok uzun ve ince direk­ler, adeta yel­kenli gemi­le­rin direk­leri ile bir­le­şi­yor. 90 Watt veya 140 Watt Cos­mo­po­lis lam­ba­ları ile dona­tı­lan arma­tür­ler, farklı boyut­lar­daki grup­lar halinde direk­le­rin üst kısım­ları etra­fında sarmal olarak konum­lan­dı­rıldı. Arma­tür­le­rin doğal ve orga­nik tasa­rımı, yaya mey­da­nı­nın geomet­rik düze­nine karşı ince bir kont­rast oluş­tu­ru­yor.

Yann Kersalé’e ait aydın­latma tasa­rı­mı­nın önemli bir bile­şeni, 2.5 metre yük­sek­li­ğin­deki ultra düz, lazer kesim tasa­rımlı, pas­lan­maz çelik göv­deye sahip ve RGB LED’ler ile dona­tı­lan “LED Kat­man­ları” idi. Bu LED’ler, liman ala­nı­nın mer­ke­zinde bulu­nan sekiz adet büyük direği kap­lı­yor. Elde edilen amorf görü­nümlü yüzey­ler, sanat­çı­nın ken­disi tara­fın­dan özel olarak burası için oluş­tu­ru­lan bir video sana­tını gös­te­ren LED ekran­lar olarak kul­la­nı­la­bi­li­yor. Yıl boyunca belli dönem­lerde, farklı vide­olara da yer veri­li­yor. Akan suyla bir­le­şimi çağ­rış­tı­ran ışık­taki görü­nüm ve model­le­me­ler, şehir ve deniz ara­sında girift bir bağ­lan­tıyı sağ­lar­ken, ayrıca Mar­silya hal­kı­nın yüz­lerce yıllık tari­hini ve Akdeniz’e nasıl bağ­lan­dı­ğını da yan­sı­tı­yor.